გიგა გელხვიიძე

ოპოზიციურ ფლანგზე, საარჩევნო წლის დადგომასთან ერთად, მნიშვნელოვანი და მთავარი საკითხი გახდა პოლიტიკური ერთობები და კოალიციები. ამ მხრივ გამონაკლისი არც პარტია „ლელო“ აღმოჩნდა, რომლის ლიდერი, მამუკა ხაზარაძე, აქტიურად საუბრობს პოლიტიკურ თანამშრომლობაზე სხვა ოპოზიციურ პარტიებთან, გარდა „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობისა“.

„ქრონიკა+“ ამ და სხვა მნიშვნელოვანი პოლიტიკური საკითხების შესახებ „ლელოს“ ერთ-ერთ ლიდერს, გრიგოლ გეგელიას ესაუბრა:

_ ბატონო გრიგოლ, როგორია ვითარება ქართულ ოპოზიციაში დღეს?

_ არ მიყვარს ოპოზიციაზე განზოგადებით ლაპარაკი, რადგანაც ოპოზიცია ძალიან ფართო ცნებაა. ერთი, ოპოზიცია არ არსებობს, არის ბევრი სხვადასხვა სუბიექტი, სხვადასხვა მისწრაფებით და დღის წესრიგით. მე შემიძლია ვისაუბრო ჩემს პარტიაზე კონკრეტულად.

ვართ ძალიან მნიშვნელოვან შრომაში ჩართული. უკვე ერთი თვე აქტიურად დავიწყეთ კამპანიური სამზადისი, რომელიც ახლა უფრო ცხელ ფაზაში გადავიდა. კვირა არ გადის, ფაქტობრივად, რომ „ლელოს“ ლიდერები არ ვიყოთ სხვადასხვა ადგილას ქვეყნის მასშტაბით და არ ვამუშავებდეთ სხვადასხვა იდეას. საზოგადოებას ყოველდღე ვაცნობთ ჩვენს ძირითად პრიორიტეტებს: ეს არის 1000-ლარიანი პენსია, თავისი აბსოლუტურად ზუსტი კალკულაციით, საზოგადოებას ვეუბნებით, როგორ ვაპირებთ მიზნის მიღწევას. გარდა ამისა, ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი გამოწვევა არის ის, რომ 16 300 ბაკალავრს, რომელიც ყოველწლიურად ჰყავს საქართველოს, პირველი ექვსი თვის განმავლობაში მივცეთ გარანტირებული სამსახურის შესაძლებლობა 800-ლარიანი ხელფასით, რათა ადამიანი არ ოცნებობდეს საზღვარგარეთ წასვლაზე.

ვმუშაობთ ანაკლიის ღრმაწყლოვანი პროექტის დასრულებაზე, ქუთაისში ლოჯისტიკური ჰაბის აშენებაზე, რომ თელავი უნდა იყოს ღვინის დედაქალაქი. ჩვენ მთელი ქვეყნის მასშტაბით გვაქვს ძალიან კონკრეტული, მაგრამ ამბიციური გეგმა. გვაქვს კიდევ ერთი გეგმა, რაზედაც აქტიურად ვსაუბრობთ _ ეს არის რუსების შემოსევის დასრულება. აბსოლუტურად განუკითხავი სიტუაციაა, როდესაც რუსები რეალურად შემოდიან უკონტროლოდ, მათ მიაქვთ სასოფლო-სამეურნეო მიწები, რომლებიც არალეგალურად იყიდება, ბიზნესები და სამწუხაროდ იქნება ეს დემოგრაფიული კუთხით, სოციალური კუთხით თუ ეროვნული უსაფრთხოების თვალსაზრისით, ჩვენ გვაქვს ისეთი მდგომარეობა, რომ საქართველოს სახელმწიფო არ აკონტროლებს იმას, რაც ხდება, თორემ ტურიზმსქ და ეკონომიკურ პროცესებს პირიქით, მივესალმებით. ქართველების გადინება როდესაც ხდება მასობრივად და მასობრივად რუსების შემოდინება, ეს არ არის ჯანსაღი მდგომარეობა. შობადობა ისედაც ნაკლები გვაქვს და ქართველები, რომლებიც ვართ, მაქსიმალურად გადიან ქვეყნიდან. 100 000-ზე მეტი ადამიანი მარტო 2022 წელს არის გასული ქვეყნიდან და ამ ფონზე 100 000-ზე მეტი რუსი არის შემოსული და დარჩენილი.

_ ბატონო გრიგოლ, დაპირებები პენსიების ზრდასთან და დასაქმებასთან დაკავშირებით, რომელზეც ახლა ისაუბრეთ და რაც პირველად რამდენიმე დღის წინ სწორედ „ლელოს გენერალური მდივნის, ირაკლი კუპრაძის მიერ გაჟღერდა, ერთგვარად კითხვის ნიშნების გამჩენი აღმოჩნდა საზოგადოებაში, გამომდინარე იქიდან, რომ საქართველოს მოქალაქეებმა მას შემდგომ, რაც ქვეყანამ დამოუკიდებლობა მოიპოვა, არაერთი მთავრობა იხილეს, რომელთა წინასაარჩევნო დაპირებებში დასაქმება და პენსიის ზრდა იყო მთავარი, თუმცა, საბოლოო ჯამში, ათწლეულების მანძილზე, როგორც თქვენ აღნიშნეთ, 500-ლარიანი ზრდაც კი ვერ მოხერხდა პენსიის. როგორ აპირებს ამის ფონზე „ლელო“ არჩევნებში გამარჯვების შემდგომ პირველივე თვეში პენსიის 300 ლარით, ხოლო შემდგომ 1000 ლარამდე გაზრდას? რა იძლევა ამის თქმის საფუძველს?

_ ვფიქრობ, ირაკლი კუპრაძემ ძალიან კარგად წარმოადგინა ჩვენი ქეისი. უნდა გვესმოდეს, რომ აქ არის ამბიციისა და პრიორიტეტების საკითხი. სამწუხაროდ, საქართველოს ხელისუფლებებს აქვთ არასწორი პრიორიტეტები, ჩვენ ფული გვაქვს და უნარიც იმისა, რომ უფრო მეტი გამოვიმუშაოთ, მაგრამ პრიორიტეტები არ არის სწორად დალაგებული. „ლელო“ ამბობს, რომ ჩვენ შეგვიძლია მარტივად გავზარდოთ ქართული ბიუჯეტი ოთხი წლის განმავლობაში 10 მილიარდით.

_ როგორ აპირებთ ამას?

_ ამას სჭირდება ყოველწლიურად, სულ მცირე, 9%-იანი ზრდა, ჩვენ ამ გზით შეგვიძლია გამოვიმუშაოთ 10 მილიარდის დამატებითი ლარი ბიუჯეტში და გამოვყოთ აქედან შემდგომ ის დამატებითი 6 მილიარდი, რომელიც სჭირდება საპენსიო ბიუჯეტს. დღევანდელი საპენსიო ფონდი არის 4 მილიარდი და „ლელო“ ამბობს, რომ მას შეუძლია ეს გაზარდოს 10 მილიარდამდე. მაგრამ ჩვენი მიზანი 9%-იანი ზრდა კი არ არის, არამედ ორნიშნა ეკონომიკური ზრდა არის, რაც იმას ნიშნავს, რომ ამ პენსიასაც გადავიხდით და კიდევ ბევრ რამეს გავაკეთებთ.

_ თქვენ საუბრისას ახსენეთ რუსების საკითხი და საკმაოდ მნიშვნელოვანია ეს თემა დღეს, თუმცა არის კითხვის ნიშნები, თუნდაც იგივე ევროპის ქვეყნებიდან გამომდინარე. დღესდღეობით რუსეთში საკმაოდ რთული ვითარება არის შექმნილი ე. წ. მოწყვლადი ჯგუფებისთვის (ლგბტქ+ თემი, ადამიანის უფლებებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციები, კრიტიკული მედიები, ბლოგერები, პაროდისტები თუ მომღერლები), ეს ადამიანები ცდილობენ გადარჩენას და მასობრივად გადადიან ევროპის ქვეყნებში ან ამერიკაში, ისინი იქ პოულობენ თავშესაფარს. უნდა გამოვიკვლიოთ თუ არა, რა მიზნით არიან ისინი აქ _ გაურბიან იმ მანკიერ პოლიტიკას და კანონებს, რომელიც შეიმუშავა პუტინის რეჟიმმა, თუ სხვა მიზნები აქვთ? ხომ არ გამოიწვევს მათი მასობრივი „დევნა“ კრიტიკის მორიგ ტალღას საქართველოში ადამიანის უფლებების ხარვეზიანობის მხრივ?

_ ძალიან კარგი შეკითხვაა… ჩვენ არ ვებრძვით არავის ნაციონალობის გამო, ჩვენ არ ვართ ეთნიკური ნიშნით ადამიანების დამყოფი საზოგადოება, ჩვენ გვაინტერესებს პოლიტიკური შინაარსი. თუ რუსეთის მოქალაქეს აქვს ისეთი მდგომარეობა ერთი, მეორე ან მესამე მიზეზით, მას სჭირდება თავშესაფარი ან ტრანზიტული თავშესაფარი დროებით, სანამ სხვა ქვეყნამდე მიაღწევს, ეს არის არსებითად განსხვავებული. ჩვენ ვამბობთ, რომ 30-დღიანი უვიზოდ დარჩენა უნდა არსებობდეს და ეს დრო აბსოლუტურად საკმარისია ტურიზმისთვისაც და იმისთვისაც, რომ ეს მოქალაქე აქ შემოვიდეს, მოითხოვოს თავშესაფარი ან გადავიდეს სხვა ქვეყანაში. მაგრამ, როდესაც ადამიანი მოდის ერთი წლით, შვიდი თვით, ბინას ყიდულობს, მიწას ყიდულობს, ბიზნესს ხსნის, თავისიანებს ასაქმეს, ეს არც ტურიზმია და არც თავშესაფრის ძიება. ეს არის ომისგან გაქცევა. აქვე პასუხის მეორე ნაწილზე მივედით, ომამდე არ ეძებდნენ ეს ადამიანები თავშესაფარს? იმ ნიშნით თუ გამოვარჩევთ, რაც თქვენ მკითხეთ, ომამდე არ იყვნენ რთულ სიტუაციაში? სიტუაცია გამძაფრდა ახლა, რადგანაც ომში იწვევენ ამ ხალხს და კომფორტის არეალი შეეზღუდათ, არ უნდათ სიკვდილი. მარტო უკრაინელი ბავშვების სიკვდილი არის მისაღები ზოგიერთისთვის, მაგრამ თვითონ არ უნდათ და ამიტომ გადაწყვიტეს, რომ თბილისში ღომის ჭამა და კოქტეილის სმა ჯობია და ეს ჩემთვის სრულიად მიუღებელია.

თუ იმ პუტინზე, რომელიც თავად შექმნეს, ვერ იღებენ პასუხისმგებლობას, უნდა გადაიხადონ რეალურად ის ფასი, რაც არის. ვიზის აღება, პოტენციური უარი ვიზაზე ან ეძებონ თავშესაფარი, თუ ლეგიტიმური საფუძველი აქვთ. ვინც თავშესაფარს ეძიებს, ასეთ ადამიანებს ჩვენ უარს არ ვეტყვით, მათ ვინც ფაშიზმს ებრძვის.

_ ამავე დროს უნდა გავიხსენოთ ისიც, რომ ჩვენ გვქონდა ფაქტი, საქართველოში თავშეფარებულ აფგან მუხთარლის როგორ მოექცნენ და არა მხოლოდ მას. ბოლო პერიოდში რუსი აქტივისტის ქეისიც საკმაოდ ბევრი კითხვის ნიშნით სავსეა. ამის ფონზე, არის ერთგვარი შიში და უნდობლობის განცდა საქართველოს, როგორც თავშესაფრის მიმართ.

_ კი, ამ ხელისუფლების პირობებში აფგან მუხთარლის საქმე არის სამარცხვინო შავი ლაქა, ანტიქართული საქციელი, რადგანაც საქართველო ადამიანებისთვის მუდამ იყო ქვეყანა, სადაც მოდიოდნენ მეტი თავისუფლებისთვის, ეს ისტორიულად ასე იყო. სახელმწიფოს დახმარების გარეშე ვერავინ შეძლებდა ამ ადამიანის დღისით-მზისით გატაცებას, რაც მას დავმართეთ და მერე მის ოჯახს დაემართა ზაქათალაში, ეს ძალიან სამარცხვინო ლაქაა. ამ ყველაფრიდან გამომდინარე, ამ ქვეყანაში ვერავინ გრძნობს თავს დაცულად, მათ შორის, ვერც რუსები. ვინც მართლაც დისიდენტია, იციან, რომ გავსებულია აქაურობა „ეფესბეს“ აგენტებით და აღარ უხარიათ აქ დარჩენა. საქართველო აღარ არის დაცული სივრცე მეგობარი და პარტნიორი იმ ხალხისთვის, ვინც მართლა ებრძვის ავტოკრატიას. ვინც მართლა იცის, რას ნიშნავს, როდესაც საპატიმროში კბილებს და ფრჩხილებს აცლიან ადამიანებს და ასეთები არიან რუსებიც და ბელარუსებიც.

_ ისევ პოლიტიკურ დღის წესრიგს რომ დავუბრუნდეთ, _ როგორ აისახება ოპოზიციაზე ივანიშვილის პოლიტიკაში დაბრუნება?

_ ივანიშვილის დაბრუნება ჩვენთვის არაფერს ცვლის. ჩვენი მიზანი იყო, არის და იქნება ივანიშვილის რუსული რეჟიმის დამთავრება. ის აქამდეც იმართებოდა კრემლის მიერ და „ქართულ ოცნებას“ აქამდეც მართავდა ივანიშვილი, ამიტომ რეალურად მისი ამ თეატრალური, სანახაობრივი საჯარო შემობრუნებით არაფერი შეცვლილა, გამომდინარე იქიდან, რომ ყველა მნიშვნელოვან გადაწყვეტილებას იღებდა ეს კაცი. შეიძლება მას არ ადარდებდა ეკონომიკის საკითხები, რადგანაც მას ქართველი ხალხი არ აინტერესებს და ზოგადად პოლიტიკა ამ გაგებით, მაგრამ ყველაფერი, რაც მის კეთილდღეობასა და მის პირად სტაბილურობას ეხებოდა, იყო მის ხელში. ვფიქრობ, კარგია მისი დაბრუნება, რადგანაც ივანიშვილის მითი უნდა დაიმსხვრეს, რომ ის ვითომ არ არის ჩახედული, თორემ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. დიახ, სწორედ ის არის თავი და თავი იმ გაჭირვებისა, სამარცხვინო მაჩანჩალა მდგომარეობის ავტორი, რომელშიც ახლა არის საქართველო და ივანიშვილი და მისი უნიჭო გუნდი არიან ამ ყველაფრის უკან, დიახ, ის უნდა დამთავრდეს. აქ მდინარაძე და თალაკვაძე კი არ წყვეტს რამეს, ეს კაცი წყვეტს და მან უნდა აიღოს პოლიტიკური პასუხისმგებლობა და დამარცხდეს. მის მიერ შექმნილ პოლიტიკურ ველზე ის უნდა განიგმიროს, რათა მისი ეს პოლიტიკური ეპოპეა დამთავრდეს.

_ ივანიშვილის გამოჩენის შემდგომ უფრო აქტიურად მიდის საუბრები პოლიტიკურ ერთობებზე (ოპოზიციას ვგულისხმობ). ხომ არ შეიძლება ვიფიქროთ, რომ ოლიგარქის გამოჩენამ, მყარი მოსაზრებები იმაზე, რომ ოპოზიცია 2024 წლის არჩევნებს უპირობოდ მოიგებდა, კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენა?

_ არა, „ლელოში“ ასე არ ვხედავთ. ჩვენთან ივანიშვილის გამოჩენას არ შეუცვლია არც ტაქტიკური, არც სტრატეგიული მოსაზრება თუ გათვლა. ჩვენ არც იქამდე და არც მერე არ გვიფიქრია სხვანაირად საარჩევნო კონფიგურაციაზე და არც რომელიმე სხვა საკითხზე, რადგანაც რეალურად არაფერი შეცვლილა გარდა იმისა, რომ უფრო მეტად სააშკარაოზე გამოვიდა ის პოლიტიკური უგუნურება, რასაც წარმოადგენს #41. ივანიშვილის გამოჩენამ დაადასტურა წარსულში მის მიერვე ნათქვამი, რომ თუ მე დაბრუნება დამჭირდება, ე. ი. რაღაცები ცუდად მოხდა. სხვათა შორის იქვე თქვა: მერე რაღატომ უნდა მენდოთო? ჰოდა, არც ენდობა არავინ და აქამდეც არავინ ენდობოდა. როდის ბრუნდება ივანიშვილი? ის ბრუნდება ყოველთვის მაშინ, როდესაც არის კრახის წინ და ეშინია. ახლაც ის გამოვიდა ბუნაგიდან, როდესაც არის კრახის წინ. მან ძალიან კარგად იცის საკუთარი ტყავის გადარჩენა, ამაში მას დაეჯერება და დავუჯეროთ. მაგრამ ტრიუკს ვეღარ ჩაგვიტარებს, წელს შეიცვლება ხელისუფლება და გვეყოლება კოალიციური ხელისუფლება. რაც შეეხება ოპოზიციურ კონფიგურაციებს, „ლელოს“ სახელით გეტყვით, რომ ჩვენი მიზანი აქამდეც იყო და ახლაც არის ისეთი კონფიგურაციის შექმნა, რაც იქნება საუკეთესო ივანიშვილის დასამარცხებლად. ეს შეიძლება იყოს სრულად ცალკე ყოფნა ან გარკვეული საერთო პოლიტიკური გუნდის ნაწილად. ჩვენ არ ვაპირებთ „ერთიან ნაციონალურ მოძრაობასთან“ თანამშრომლობას, ეს არ გადაიხედება არცერთ შემთხვევაში. როგორც გვაქვს ნათქვამი. რაც შეეხება ყველა სხვა ძალებს, თეორიული პოტენციალი არსებობს, მაგრამ ამ მომენტში არანაირი განხილვა არ გვაქვს.

_ როგორც თქვით, ივანიშვილი მაშინ ბრუნდება, როდესაც რაღაც ვერ გაკეთდა ისე, როგორც უნდა ყოფილიყო და არის გარკვეული სახის პრობლემები. ხომ არ ფიქრობთ, რომ წინასაარჩევნოდ ბიძინა ივანიშვილი თავისი გუდიდან ვინმეს დასჯის? თუნდაც პრემიერ-მინისტრს იმისთვის, რომ ხალხი თავის სამართლიანობაში დაარწმუნოს?

_ რთულია ამაზე რამის თქმა, რადგანაც ყველა, ვინც მას შეუძლია დასაჯოს, არის თანაზიარი იმ დანაშაულებების, რაც აქვს ჩადენილი თვითონ ივანიშვილს. ამიტომ მას მოუწევს ძალიან ფრთხილად სიარული. მას რა თქმა უნდა მოუწევს, რომ თეატრალური სასჯელების სანახაობა დადგას, რამდენიმე თავი გააგოროს პოლიტიკური თვალსაზრისით, რომ ეს ვინმემ დაიჯეროს. ძალიან რთული იქნება, რომ ისე დასაჯოს ხალხი, თავად არ მიიღოს ზიანი და დარტყმა, შესაბამისად არ მგონია, რომ ამ ტრიუკმა გაჭრას და ვინმემ ამ ქვეყანაში დაიჯეროს, რომ ივანიშვილი კორუფციის აღსაკვეცად არის მოვლენილი, აქამდე 11 წელი ეძინა? თუ ასეთი უპასუხისმგებლოა, როგორ უნდა მისცე ხმა?

_ აქტიურად საუბრობენ „გირჩი-მეტი თავისუფლების“ წარმომადგენლები, რომ აქვთ მოლაპარაკებები „ლელოსთან“, გვარამიასთან _ ადასტურებთ ამას?

_ ზოგადი ხასიათის საუბრები ყველა პარტიას შორის არის, ეს ჩვეულებრივი პროცესია, ჩვენ ვართ პატარა საზოგადოების ნაწილი და სხვა რომ არაფერი, კვირის ხუთი დღე ერთად ვართ სხვადასხვა გადაცემაში, ფორმატებში და ა. შ. რა თქმა უნდა საუბრები არის.

_ „ლელოს“ ლიდერი, მამუკა ხაზარაძე, ხშირად უსვამს ხაზს, რომ ის აპირებს თანამშრომლობას ენმ-ს ყოფილ ლიდერ ნიკა მელიასთან. რამდენიმე კვირაში ნიკა მელიას პარტიის პრეზენტაცია უნდა შედგეს. ხომ არ ვიხილავთ „ლელოს“ წარმომადგენლებსაც იქ მაშინ, როდესაც 2024 წლის გამარჯვების ფორმულაზე იქნება საუბარი?

_ ვერ გეტყვით, როგორი იქნება ფორმატი, თუმცა პრეზენტაციაზე დასწრება ჩვენი მხრიდან არ მგონია სერიოზული. ჩვენ ნათქვამი გვაქვს ძალიან მკაფიოდ, რომ  ნიკა მელია არის მრავალმხრივ საინტერესო ფიგურა. მას აქვს სწორი შეფასებები პოლიტიკურ წარსულზე, მათ შორის, „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ პოლიტიკური მმართველობის წლებზე, მას აქვს სწორი შეფასებები არსებულ ვითარებაზე და „ქართულ ოცნებაზე. ის არის სწორი შემფასებელი და ჩვენ სტრატეგიული ურთიერთგაგება გვაქვს, ეს არის ძალიან კარგი და მნიშვნელოვანი, დანარჩენს ყველანი ერთად ვნახავთ. 

_ მმართველი პარტია აქტიურად საუბრობს, რომ მალე ზურაბიშვილი პრეზიდენტი აღარ იქნება და ჩვენ ვიხილავთ პოლიტიკურ ტანდემს – სალომე ზურაბიშვილი, მამუკა ხაზარაძე, ნიკა გვარამია, ნიკა მელია და გიორგი გახარია. რას ფიქრობთ ამ მოსაზრებაზე?

_ სალომე ზურაბიშვილის თემა არის სრულად „ქართული ოცნების“ პარანოია და შიშები, დანარჩენი სალომე ზურაბიშვილს უნდა ჰკითხოთ თავად.

_ რა ხდება რეგიონებში, წლების მანძილზე არჩევნებიდან არჩევნებამდე გვესმის მხოლოდ დედაქალაქის ან დიდი ქალაქების ხმა. რას ამბობენ ახლა? რა საჭიროებები აქვთ მათ და რამდენად არის გამართლებული, როდესაც წინასაარჩევნოდ იწყებენ სიარულს რეგიონებში პოლიტიკოსები?

_ კვირა არ გავა, რომ „ლელოს“ თავმჯდომარე და გენერალური მდივანი რაღაც წერტილს არ ეწვიონ საქართველოში. ჩვენ ძალიან აქტიურად ვმუშაობთ მთელი ქვეყნის მასშტაბით, გარდა იმ დღის წესრიგისა, რომელიც ვახსენე, 1000-ლარიანი პენსია, ანაზღაურებადი სტაჟირება. ჩვენ ყველა რეგიონში ვმუშაობთ იმ კონკრეტული რეგიონის სპეციფიკაზე. ყველა რეგიონს საკადრისად მივუდგებით მათ პრობლემებთან მიმართებით.

_ თქვენი მთავარი გზავნილი, ამომრჩეველს.

_ ჩვენი მთავარი გზავნილი არის ის, რომ ახლა განახლების დროა. „ლელო“ არის ის ძალა, რომელიც არცერთხელ ყოფილა ხელისუფლებაში. არც წარსულშია გასვრილი და არც აწმყოშია რუსეთის სამსახურში. ჩვენ ვართ ის ძალა, რომელსაც აქვს ძლიერი პროგრამა, კონკრეტული ხედვა და რაც ყველაზე მთავარია კომპეტენცია, რომ გავატაროთ დადებითი დღის წესრიგი: ყველა ქართველი ახალგაზრდისა და ყველა ქართველი ხანდაზმული პირის კეთილდღეობისთვის. ჩვენ ვიცით, როგორ უნდა შევიყვანოთ ეს ქვეყანა ევროკავშირსა და ნატოში.

_ ახსენეთ, რომ არ ხართ პარტია, რომელიც იმყოფებოდა ხელისუფლებაში და არ ხართ გასვრილი წარსულში, თუმცა ბოლო პერიოდში აქტიურად ახსენებენ თქვენი პარტიის ლიდერ მამუკა ხაზარაძეს, რომ „თი-ბი-სი ბანკი“, რომლის ხელმძღვანელიც იყო ის, არ არის შორის გამოსახლებებისგან. რა პასუხი აქვს „ლელოს“ ამაზე?

_ ეს არის „ქართული ოცნების“ პროპაგანდა. კარგად უნდა გვესმოდეს, რომ ანტისაბანკო ისტერია არ არის ჯანსაღი და სწორი რამ. საქართველოს სჭირდება ჯანსაღი ფინანსური ინსტიტუტები, ძლიერი საბანკო სისტემა, რადგანაც ეს არის ქვეყნის ეკონომიკური მდგომარეობისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი, გარდა ამისა ჩვენ გვჭირდება ფინანსური სისტემისთვის სრულყოფილი რეფორმირება, „ეროვნული ბანკის“ სრული მონოპოლიის შემცირება და რეფორმირება, სტაბილური მდგომარეობა, რომელიც მოგვცემს იმ დაბალ პროცენტებს, რომელიც ყველა მოქალაქეს უნდა. ჩვენი ძირითადი ამოცანა არის, ფინანსური სისტემის რეფორმირება და სტაბილურობა, რაც იაფფასიან, ხელმისაწვდომ კრედიტს გახდის შესაძლებელს.